Durchschnitt
Het museum is op de begane grond van en gebouw dat op betonnen zuilen staat.
De ruimte is begrensd door wanden van glas.
Binnen deze ruimte is een gedeelte waar de liften toegankelijk zijn, en ook deze ruimte is begrensd door glazen wanden.
Ik heb een denkbeeldige tijdlijn getrokken van buiten het gebouw door de glaswanden en de ruimtes die daardoor begrensd zijn, tot aan de buitenruimte aan de andere zijde van het museum.
De tijdsduren van de afstanden tussen de glaswanden worden worden overbrugd/ingevuld met door gelijkmatig geroffel op trommels:
Buiten staat een trommelaar met een draagbare snaartrommel en een digitaal klokje.
Als de tijdlijn start begint die trommelaar te roffelen en zich over de denkbeeldige tijdlijn te verplaatsen naar de buitenste glaswand. Als die daar op de vooraf bepaalde tijd aankomt en de roffel stopt, begint op exact datzelfde moment een trommelaar aan de andere kant van de buitenste glaswand te roffelen en zich te verplaatsen naar de binnenste glaswand waar de eerste trommelaar intussen heeft plaatsgenomen aan de andere kant van het glas.
Zo schuift de geluidsbron als een ononderbroken beweging door de verschillende ruimtes, waarbij de klank van die geluidsbron veranderd, afhankelijk van de akoestiek van de verschillende ruimtes.
year | 1987 |
location | Museum Glaskasten Marl D |